zadzwoń: +48 579 981 433• napisz: ewaklimek@mp.pl

ŻAŁOBA, UTRATA

Żałoba wynika ze zdolności do kochania i tworzenia związków i jest reakcją na nieuniknione w życiu każdego człowieka utraty. Smutek, żal to naturalna reakcja na utratę bliskiej osoby lub czegoś, co jest nam drogie, co kochamy. Jest bolesnym, ale naturalnym, elementem naszego życia psychicznego. Odczuwane w żałobie smutek, złość, utrata nadziei, poczucie winy albo krzywdy są przynależnymi jej składnikami. Ważne, byś sobie pozwolił na przeżycie takich uczuć, okresowe zawieszenie “normalnej” aktywności-  możesz być poruszony, możesz być w gorszej kondycji. Z żałobą lepiej radzą sobie ci z nas, którzy w domu mogli swobodnie rozmawiać o tym, czym jest śmierć, przemijanie, gdzie było przyzwolenie na okazywanie uczuć, w tym uczuć rozpaczy, żalu.

Można przeżywać żałobę nie tylko po śmierci bliskiej osoby, lecz także małżeństwa, domu, nienarodzonego dziecka, pracy, zdrowia, planów, związku, zwierzęcia. Każda strata może wiązać się z żalem, czasem wydawałoby się nieznaczące utraty, przywołują dawno zapomniane rozstania.

 Jak długo trwa żal lub żałoba, jest sprawą indywidualną, zależną od twoich zasobów psychicznych, wsparcia jakie otrzymujesz, sytuacji zewnętrznej. Ale jeśli uważasz, że to, czego doświadczasz, jest zbyt intensywne, trwa za długo, nie możesz powrócić do swojego życia, absorbują cię stale myśli o utraconej osobie, czujesz silny żal, złość, rozgoryczenie,  ciągle o tym mówisz lub przeciwnie -nie umiesz rozmawiać o tym z bliskimi, czujesz się odrętwiały, bez uczuć, to możesz potrzebować rozmowy z psychoterapeutą i profesjonalnego wsparcia. 

Odsuwanie od siebie różnorodnych uczuć wiążących się ze stratą nie jest dobre, razem z nimi odsuwamy czującą część siebie, zamrażamy się w pewnym obszarze, co w przyszłości może utrudniać angażowanie się w relacje, skutkować epizodem depresyjnym, zaburzeniami psychosomatycznymi lub lękowymi.