zadzwoń: +48 579 981 433• napisz: ewaklimek@mp.pl

OSOBOWOŚĆ BORDERLINE

Najbardziej typowe dla osoby o strukturze borderline jest niezwykle silne pragnienie bardzo bliskiej, wyłącznej relacji z drugą osobą i jednoczesny lęk dwojakiego rodzaju. Po pierwsze lęk przed „pochłonięciem” przez drugą osobę, a po drugie – lęk przed porzuceniem przez nią. Prowadzi to do stanu silnego napięcia emocjonalnego. Zdarza się, że w sytuacji takiego napięcia emocjonalnego osoby te podejmują próby samobójcze, okaleczają się, doświadczają przemijających stanów psychotycznych (np. urojeń prześladowczych).

  • Bardzo martwisz się, że ludzie cię opuszczą i zrobisz wszystko, aby temu zapobiec
  • Odczuwasz bardzo intensywne emocje, które trwają od kilku godzin do kilku dni i które mogą się szybko zmienić (na przykład od poczucia radości i pewności siebie rano do poczucia przygnębienia i smutku po południu)
  • Nie masz pojęcia, kim jesteś, i to może się zmieniać w zależności od tego, z kim jesteś
  • Jest ci trudno nawiązać i utrzymać stabilne relacje czujesz się pusty i samotny przez większość czasu
  • Inne osoby odbierasz albo, jako skrajnie dobre albo skrajnie złe, a postawa wobec nich często i nagle się zmienia – od uwielbienia i idealizacji do nienawiści i dewaluacji. Bywa to niezmiernie trudne i bolesne dla „odbiorców” tych uczuć – zarówno dla rodziny, przyjaciół, znajomych, pracodawców
  • wybuchasz gniewem, co jest często zaskakujące dla innych
  • Często czujesz się nierozumiany
  • Działasz impulsywnie i postępujesz w sposób, który może ci szkodzić (objadanie się, niebezpieczna jazda samochodem, nadużywanie alkoholu, leków, samookaleczanie się)
  • W trudnych sytuacjach możesz mieć stany depresyjne lub czuć się „odłączonym” od siebie

Osoby te mogły doświadczać w przeszłości braku oparcia, stabilności i bezpieczeństwa emocjonalnego i fizycznego. Te przeżycia bardzo negatywnie wpływają na więź dziecka z opiekunem. Powstaje wówczas tzw. „nieufny wzorzec przywiązania”, a to prowadzi do upośledzenia zdolności do mentalizacji. Pacjenci z osobowością z pogranicza mają trudność z reflektowaniem własnych emocji i myśli. W ich świecie wewnętrznym panuje chaos; co w konsekwencji znacznie upośledza ich zdolność do radzenie sobie z trudnymi doświadczeniami.
Czy „borderline” jest do wyleczenia? Czasami ludzie zakładają, że nie mogą się zmienić, szczególnie, jeśli chodzi o ich osobowość. Ale tak nie jest.
Spośród dostępnych metod psychoterapeutycznych, za najbardziej skuteczną uważa się psychoterapię psychoanalityczną wraz z jej pochodnymi (terapia oparta na mentalizacji oraz terapia skoncentrowana na przeniesieniu). Terapia ma na celu poprawę zdolności do rozpoznawania i rozumienia własnych stanów psychicznych, co wpływa na rozwój tolerancji emocji, które do tej pory były nie do zniesienia, zmniejszenie impulsywności, połączenie skrajnych aspektów osobowości, a co za tym idzie poczucie spójności w relacji z samym sobą i innymi.
Trzeba być świadomym, że psychoterapia prowadząca do zmiany to skomplikowany i długotrwały proces, że mogą być pogorszenia, może nawet wymagające hospitalizacji i okresowej farmakoterapii (farmakoterapia ma zwykle charakter doraźny i służy zmniejszeniu nasilenia poszczególnych objawów, np. lęku, depresji, gwałtownych zmian nastroju).
Zmiana wymaga czasu, ale trzeba zwyczajnie chcieć o siebie zawalczyć!